حوض تئاتر شهر با خاک یکسان شد
خیلی خوبه موضوع مهمیه — در ادامه یه متن انتقادی درباره عملکرد زاکانی در پروژه محوطه تئاتر شهر (به‌ویژه «حوض تئاتر شهر») آماده کردم که بشه چاپش کرد:
زاکانی و «حوض تئاتر شهر» حکمرانی نمایشی به قیمت حذف هویت فرهنگی
در مدیریت شهری تهران تحت مسئولیت علیرضا زاکانی، بخشی از شهر نمادین پایتخت، یعنی محوطه تئاتر شهر، نه احیا که به تدریج ـ و شاید عمدی ـ ویران می‌شود. آخرین ضربه اما فراتر از پرداختن به عقب‌ماندگی‌های ساخت‌وساز: «حوض مدور» مقابل بنای تئاتر شهر، آن قطعه‌ی ارزشمند بصری و مکانی که سال‌ها محل اجراهای خیابانی بوده، کاملاً تخریب شده.
این تخریب را بعضی تحلیل‌گران فرهنگی و شهری به «هویت‌زدایی از تهران» تعبیر کرده‌اند. حوض و سکوهای اطرافش، جزو نمادهای ارزشمند معماری و گردش شهری‌اند که حذفشان نه فقط یک تصمیم ساده عمرانی، بلکه ضربه‌ای به بناهای میراثی و فرهنگی شهر است.
از طرف دیگر، شهرداری تحت مدیریت زاکانی تلاشی دارد تا این فضای تخریب‌شده را با خاک‌ریزی و نخاله ساختمانی «پرفورمنس» نشان دهد — چیزی که رسانه‌ای‌ها آن را کاری «زشت و بی‌سلیقه» خوانده‌اند. این اقدام نه فقط از منظر میراثی با حریم تئاتر شهر در تضاد است، بلکه این سؤالات را به وجود می‌آورد: آیا این فقط یک پروژه مرمت است؟ یا این‌که شهرداری به دنبال ایجاد فضای شهری جدید بر هزینه‌ی هویت تاریخی؟
در حالی که زاکانی به‌صورت شفاهی بودجه ۲۰ میلیارد تومانی را برای «ادامه ساخت حریم تئاتر شهر» اعلام کرده است. اما آیا این تخصیص بودجه واقعا به حفظ هویت این بنای ارزشمند منجر خواهد شد؟ یا صرفاً یک پوشش برای تخریب تدریجی و منافع شهری است؟
نقد دیگری هم از سوی موافقان میراث فرهنگی مطرح شده که عملکرد زاکانی را نمادین، نمایشی و سطحی می‌دانند: حکمرانی نمایشی، جایی که ظاهرگرایی، اقدامات نمادین و خبرهای پر زرق و برق جای کار واقعی شهری را گرفته‌اند.
در نهایت، آن‌چه اتفاق افتاده، چیزی بیشتر از پروژه شهری عادی است: حذف تدریجی یک عنصر هویتی در قلب پایتخت، و تبدیل فضای فرهنگی به مکانی که به نظرم باید با دقت و احترام بیشتری اداره شود. اگر زاکانی واقعا به حفظ معمارانه و فرهنگی تئاتر شهر متعهد است، باید شفافیت بیشتری در روند کار نشان دهد، نظر کارشناسان میراث را جدی بگیرد و تضمینی برای بازسازی با حفظ ارزش‌های تاریخی ارائه کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر