۱۴۰۴ تیر ۲۳, دوشنبه

دریاچه های مصنوعی عراق عامل ریزگردهاست

 دریاچه‌های مصنوعی عراق عامل بخش مهمی از ریزگرد‌هاست




محمد درویش، فعال محیط زیست:
▫️یکی از مواردی که کمتر به آن پرداخته شده، دریاچه‌های مصنوعی است که از زمان «صدام» در مسیر دجله و فرات ساخته شده بود و یکی از بزرگترین‌ آنها دریاچه «ثرثار» در 45 کیلومتری شمال بغداد است.

▫️این دریاچه 82 میلیارد متر مکعب آب می‌گیرد یعنی یک حجم باورنکردنی  و مثل این دریاچه 4 دریاچه دیگر در عراق است که الان همه اینها خشک و تبدیل به یک چشمه بزرگ گرد و خاک شده‌اند.

▫️نکته قابل تامل اینکه آب دجله و فرات را ترکیه بعد از سدسازی‌ها به یک سوم رسانده است. پدیده تغییر اقلیم هم اتفاق افتاده، کل منطقه گرم شده و تبخیر بالا رفته و اینها خشک شده است ولی حالا گرد و خاک آن دارد به چشم هم وطن‌های ما در 25 استان ایران می‌رود.

▫️کار عجیبی که صدام کرد، یک نهری زد به اسم نهر سوم یا نهر صدام و بخشی از رودخانه فرات را مسیرش را تغییر داد، به بهانه توسعه اراضی کشاورزی در شمال بصره.

▫️اما در واقع این کار را کرد تا بتواند پیشروی سپاهیان عراقی را در جنگ با ایران تسهیل کند و توسط آن منطقه‌ مردابی، جزایر مجنون را خشک کند تا آنها بتوانند سریع‌تر با تانک‌ها بیاید و تا اهواز برسند.

▫️بعد از اینکه در جنگ مغلوبه شد و ایرانی‌ها می‌خواستند عبور کنند دوباره آن آب را رها کرد و همه اینها باعث شد هورالعظیم سمت عراق هم به شدت خشک شود/ا

کارمند وزارت نفت ایران

 دلنوشته کارمند وزارت نفت ایران 



 درود

من کارمند رسمی وزارت نفت هستم
آنقدر اوضاع بیریخت شده که اینا کفگیرشون خورده ته دیگ از اسفند ماه که آخرین ماه بود که بن کارت گرفتیم
که به همه کارمندان دولت میدن
تا الان ۲۳ تیر سه ماه گذشته و پایان چهارمین ماه داره میرسه بن کارت رو شارژ نکردن
خیلی اوضاع بیریخت هیچ پولی ندارن
بعد امروز دولت نفت رو موظف کرده جهت تامین بودجه نظامی همکاری کامل رو با سپاه داشته باشه
از زمان احمدی نژاد به بعد نفت مرد
فقط اسم نفت رو یدک می‌کشه بیرونش مردم رو کشته داخلش خودمون رو
از اون زمان تا الان نفت دیگه هیچ کاره شد فقط نفت رو استخراج میکرد تحویل آقایون سپاهی و نظامی  میده اونا بفروشن و حالشو ببرن
و اگر هم خودش نفت می‌فروخت به صورت قانونی بازم پولش به وزارت نفت بازنمیگشت می‌رفت به حساب خزانه دولت بعد اونا ته مونده اش رو میدادن به نفت برای حقوق کارمندان و کارکنان
و این شد که اکتشاف و توسعه و به روز رسانی تجهیزات و پالایش تعطیل شد و در زمستان گاز نداریم ، بنزین و مشتقات نفتی وارد میکنیم
یعنی هرچی در آوردن فقط خرج مصارف نظامی و جاه طلبی های منطقه‌ای شد و به فکر آینده صنعت نفت  و مستهلک شدن تجهیزات و پالایشگاه ها نبودن
همینه که الان بری هر کجای دنیا بگی تو کشوری زندگی می‌کنی که بزرگترین منابع نفتی و گازی دنیا رو داری ولی زمستون کار نداریم ، تابستون برق نداریم به دلیل عدم تامین سوخت نیروگاه و بنزین و سایر سوخت ها رو وارد میکنیم ، می‌خندن بهمون واقعا هم خنده داره
حالا هم دولت گفته باید دربست در اختیار سپاه باشه وزارت نفت ، مگه دیگه چیزی هم داره صنعت نفت ایران جز خام فروشی ؟

؛ روایتی از ویرانی اوین و تروما /سرگذشت ساکنان

 زخم‌های باز اوین؛ روایتی از ویرانی و تروما /سرگذشت ساکنان این منطقه پس از حمله؛ از تخریب تا مفقودی اموال




▫️در پی حمله نظامی به منطقه اوین تهران در جریان درگیری‌های اخیر ایران و اسرائیل، ساکنان ساختمان‌های مجاور زندان اوین با خسارات سنگین مادی و معنوی مواجه شده‌اند؛ تخریب گسترده منازل، مفقودی اموال، جراحات جسمی و آسیب‌های روانی تنها بخشی از مشکلاتی است که ساکنان این منطقه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بلاتکلیفی محض
یکی از ساکنان پلاک ۴ خیابان احمدپور، که در ساختمانی با ۲۶ واحد در ۹ طبقه زندگی می‌کند:
▫️ساختمان ما به دلیل مجاورت با زندان اوین، بیشترین خسارت را متحمل شد؛ درها، سقف‌ها، شیشه‌ها، پارکینگ‌ها، آسانسور و خودروهای اکثر همسایه‌ها تخریب شده‌اند.

▫️پس از یک هفته، اسکان اضطراری در یک مجتمع اقامتی برای ما فراهم شد، اما حالا درگیر کاغذبازی‌های اداری هستیم. برخی می‌گویند خودتان باید تعمیرات را انجام دهید، برخی دیگر هم درباره میزان خسارت پرداختی اطلاعی ندارند. انگار مسئله دارد فراموش می‌شود. در یک بلاتکلیفی محض به سر می‌بریم که حتی نمی‌دانیم پایانی برای آن وجود دارد یا نه.

شبی که همه‌چیز دگرگون شد
دیگر ساکن این ساختمان، مستأجری با ۱۳ سال سابقه سکونت در منطقه اوین:
▫️تمام زندگی ما در یک شب دگرگون شد و به خاک سیاه نشستیم؛ منزلمان ویران شد و هرکدام از لوازم خانه هم به یک نحوی صدمه دیدند. طلاها و دلارهایی که طی سال‌ها پس‌انداز کرده بودم، همگی نیست شده‌اند. اتومبیلی که دخترم با پس‌انداز هشت‌ساله خود خریده بود، در این حادثه تخریب شد. خودروی دیگرمان با پلاک ویلچری و ماشین خودم نیز از شدت موج انفجار در امان نماندند.

زخم‌های جسمی و ترومای روحی
زنی ۴۱ساله:
▫️بافت نرم مچ پایم آسیب دید و زخمی بزرگ با ورم شدید ایجاد شد.

▫️از صدای بسته شدن در می‌ترسیم. نیاز به روانشناس داریم، اما هیچ حمایتی نیست. خانواده و اطرافیان درک نمی‌کنند، ما در بحران روحی تنها و بی‌پشتوانه مانده‌ایم.

▫️همسرش نیز که پیش‌تر پای راستش را عمل کرده بود، این‌بار با شیشه‌ای فرورفته در پای چپش راهی اتاق عمل شد.


پیشنهاد به روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی

 

پیشنهاد به روابط عمومی سازمان





بازنشستگان گرامی،
فرزندان شما در سازمان تأمین اجتماعی، به‌خوبی از جایگاه پرافتخار و نقش حیاتی شما در ساخت و آبادانی کشور آگاه‌اند و قدردان سال‌ها تلاش و فداکاری شما هستند.

با این حال، با کمال تأسف، علی‌رغم همه تلاش‌ها و پیگیری‌های صورت‌گرفته، پرداخت مابه‌التفاوت افزایش مستمری فروردین‌ماه و نیز تأمین کامل منابع بیمه تکمیلی درمان، با چالش‌هایی در حوزه منابع و تخصیص اعتبارات مواجه شده است.

ما این تأخیر را نه‌تنها درک می‌کنیم، بلکه عمیقاً نسبت به نگرانی‌ها و نارضایتی‌های ایجادشده احساس مسئولیت می‌کنیم و خود را متعهد می‌دانیم که در اسرع وقت با همکاری نهادهای مسئول و پشتیبانی دولت، این مطالبات به‌حق را پرداخت و مشکلات بیمه درمان را برطرف کنیم.

باور داریم که بازنشستگان عزیز، سزاوار بالاترین سطح احترام، آرامش و خدمات هستند و در این مسیر، هیچ تلاشی را فروگذار نخواهیم کرد.

از شکیبایی، نجابت و بزرگواری شما صمیمانه سپاسگزاریم.

۱۴۰۴ تیر ۲۱, شنبه

کودکان کار؛ فراموش‌شدگان خیابانهای شهر

کودکان کار؛ فراموش‌شدگان خیابان‌های شهر

وقتی در خیابان قدم می‌زنیم و کودکی را می‌بینیم که با دستان کوچک و چهره‌ای خسته، فال می‌فروشد یا شیشه‌ی ماشین‌ها را پاک می‌کند، شاید فقط برای لحظه‌ای دلمان بلرزد. اما واقعیت این است که برای آن کودک، این خیابان خانه‌ی دوم است و کار، بخشی جدانشدنی از کودکی‌اش.



چه کسی مسئول است؟

کودکان کار، محصول یک زنجیره‌ی نابرابری‌اند؛ فقر، بیکاری والدین، مهاجرت، اعتیاد، بی‌سرپرستی، و گاه نبود قوانین حمایتی کارآمد. بسیاری از این کودکان حتی شناسنامه ندارند؛ یعنی نه هویتی رسمی دارند و نه دسترسی به آموزش و بهداشت. کودکی‌شان پشت چراغ قرمزها و بازارهای شلوغ، زیر بار نگاه‌های بی‌تفاوت بزرگ‌ترها، گم می‌شود.

کار کودک فقط یک مشکل شخصی نیست

این بچه‌ها فقط قربانی خانواده‌ی فقیر نیستند، بلکه قربانی سکوت و بی‌تفاوتی یک جامعه‌اند. کار کودکان نه فقط حقوق انسانی‌شان را پایمال می‌کند، بلکه زنگ خطری برای آینده‌ی جامعه است. کودک امروز، شهروند فرداست. اگر کودکی ناآگاه، خسته و تحقیرشده وارد جامعه‌ی بزرگ‌سالی شود، نمی‌توانیم انتظار یک جامعه‌ی سالم و پویا را داشته باشیم.

چه می‌توان کرد؟

راه‌حل این معضل، فقط در دل‌سوزی لحظه‌ای یا کمک مالی نیست. باید ریشه‌ای‌تر فکر کنیم:

  • آموزش و آگاهی‌رسانی: مردم باید بدانند کار کودک جرم است، نه کمک به خانواده‌ای فقیر.
  • قانون‌گذاری مؤثر: قوانین حمایت از کودکان باید اجرا شوند، نه فقط در کتاب قانون باقی بمانند.
  • توانمندسازی خانواده‌ها: با ایجاد شغل و حمایت از خانواده‌های آسیب‌دیده، می‌توان چرخه‌ی فقر را شکست.
  • حمایت سازمان‌های مردم‌نهاد: نهادهایی که دغدغه‌ی کودکان را دارند باید تقویت و دیده شوند.

در پایان

کودکی، دوره‌ی رشد، یادگیری و رویاپردازی است، نه دوره‌ی کار و رنج. وقتی به کودکان کار فکر می‌کنیم، باید به‌جای ترحم، مسئولیت احساس کنیم. این کودکان، فرزندان ما هستند، حتی اگر در خانه‌ی ما زندگی نکنند.

شهری آلوده برای همه فصول. تهران

  چرا این روزها تهران تا این حد آلوده شد؟ 

شهری آلوده برای همه فصل‌ها 

برج‌سازی چه بلایی سر پایتخت آورد؟




عباس محمدی، کنشگر محیط‌زیست و مدیر انجمن دیده‌بان کوهستان، 
▫️بیانیه‌ای که در سال ۱۳۷۴ توسط ۵۰ نفر از استادان دانشگاه و کارشناسان درباره آلودگی هوای تهران منتشر شد. این معضل از دهه‌ها پیش مطرح بوده است. این بیانیه که در زمان خود بازتاب گسترده‌ای داشت، هشدارهایی درباره اثرات مخرب آلودگی هوا بر سلامت و محیط زیست ارائه کرده و راهکارهایی نظیر بهبود حمل‌ونقل عمومی، جلوگیری از استقرار صنایع آلاینده در اطراف شهر و گسترش فضای سبز را پیشنهاد داده بود.

آلودگی هوا؛ مسئله‌ای حل‌نشده با قدمت ۳۰ ساله 
▫️پس از گذشت ۳۰ سال، نه‌تنها این مشکل حل نشده، بلکه شدت آن چندین برابر شده است. این وضعیت نتیجه سوءمدیریت کلان در کشور است که مسائل فنی را تحت‌الشعاع معضلات اجتماعی و سیاسی قرار داده است.

  نقش گرد و غبار و سوءمدیریت منابع آب
▫️واحدهای مسکونی، هتل‌ها و رستوران‌های غیرقانونی در بستر رودخانه‌ها آب را برداشت می‌کنند و نبود نظارت قوی این بحران را تشدید کرده است. برخی مسئولان، اعم از رئیس شورای شهر تهران، آلودگی را صرفاً به تغییرات اقلیمی نسبت می‌دهند و نقش سوءمدیریت را نادیده می‌گیرند.

▫️در صورتی که حدود ۸۰ درصد آلودگی ناشی از گرد و غبار و خودروها به مدیریت ناکارآمد برمی‌گردد و تنها ۲۰ درصد آن ممکن است خارج از کنترل ما و ناشی از عوامل طبیعی باشد. هم‌چنین نادیده گرفتن سهم آب تالاب‌ها و اولویت دادن به توسعه شهری بدون توجه به ملاحظات زیست‌محیطی، از عوامل اصلی تشدید این بحران است.

برج‌سازی و تخریب خُرداقلیم تهران 
▫️جریان‌های باد در ارتفاعات بالا قوی هستند، اما در سطح زمین و در خرداقلیم شهری، موانعی مانند برج‌ها می‌توانند جریان هوا را مسدود کنند. این دقیقاً مانند قرار دادن یک مقوا در مقابل آتش در یک طوفان است که اثر باد را خنثی می‌کند.

▫️ساخت صدها برج بلند در غرب تهران، بدون توجه به مورفولوژی شهری، یکی از عوامل اصلی تشدید آلودگی در سطح شهر است. این برج‌ها کریدورهای طبیعی هوا را بسته و مانع از تهویه طبیعی شهر شده‌اند. وقتی مدیران بالادستی دیدگاه سیاسی دارند و نه فنی، حتی متخصصان تحصیل‌کرده نیز نمی‌توانند راهکارهای علمی را پیاده کنند.

پیچیده‌تر شدن آلودگی در مقایسه با تابستان‌های گذشته
▫️آلودگی هوای تهران در تابستان‌های گذشته نیز وجود داشته، اما در سال جاری به دلیل ترکیب عوامل متعدد، پیچیده‌تر و شدیدتر شده است. در زمستان‌ها، وارونگی هوا باعث تجمع آلاینده‌ها در سطح شهر می‌شود، اما در تابستان، گرد و غبار به آلودگی‌های ناشی از خودروها و موتورسیکلت‌ها اضافه شده است. طبق آمار رسمی، تعداد موتورسیکلت‌ها در تهران طی یک دهه گذشته ۱۰ برابر شده و هر موتورسیکلت آلودگی بیشتری نسبت به یک خودرو تولید می‌کند.

شهری که ورزش‌کردن در آن خطرناک است
▫️وقتی تنفس عمیق در حین ورزش باعث ورود آلاینده‌های بیشتر به بدن می‌شود، یعنی شهری ساخته‌ایم که برای سلامت شهروندان خطرناک است. این مسئله ریشه در مشکلات اجتماعی و سیاسی دارد؛ ناکارآمدی در گسترش ناوگان حمل‌ونقل عمومی، عدم محدودیت برای تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها و بی‌توجهی به زیرساخت‌های زیست‌محیطی، تهران را به شهری غیرقابل‌سکونت برای فعالیت‌های سالم تبدیل کرده است.


کارگران ایران در سایه جنگ

کارگران ایران در سایه جنگ


 مقدمه

پس از درگیری مستقیم نظامی میان ایران و اسرائیل در اوایل سال ۲۰۲۵، وضعیت اقتصادی کشور با ضربه‌ای جدی مواجه شد. اما در دل این بحران، گروهی بیش از همه آسیب دیدند: کارگران. کسانی که ستون فقرات تولید و اقتصاد کشور هستند، حالا نه تنها امنیت شغلی خود را از دست داده‌اند، بلکه حتی در تأمین مایحتاج اولیه زندگی نیز با چالش‌های عمیق روبه‌رو شده‌اند. این مقاله به بررسی ابعاد گوناگون این بحران کارگری می‌پردازد.


 بحران معیشتی و بیکاری گسترده

در ماه‌های پس از جنگ، گزارش‌ها از افزایش اخراج کارگران در کارخانه‌ها و کارگاه‌های صنعتی، به‌ویژه در استان‌های صنعتی چون تهران، اصفهان، یزد، فارس و خوزستان حکایت دارد.
بسیاری از این افراد بدون دریافت حقوق معوقه، بیمه بیکاری یا حق سنوات، تنها با یک پیام غیررسمی از کار برکنار شده‌اند. این موج بیکاری در حوزه‌های صنایع فلزی، نساجی، حمل‌ونقل و خدمات بیشترین آسیب را زده است.

«با دو بچه مدرسه‌ای، بدون حقوق ۳ ماه گذشته، نه بیمه داریم، نه حتی کسی جواب‌مان را در اداره کار می‌دهد...»
— یک کارگر اخراج‌شده از کارخانه در ساوه


 تورم جنگی و قدرت خرید زیر صفر

با تمرکز منابع کشور بر بودجه نظامی و کاهش واردات به‌دلیل تحریم‌ها و حملات زیرساختی، قیمت مواد غذایی، دارو، اجاره‌خانه و حتی لوازم‌التحریر جهش کم‌سابقه‌ای داشته است. طبق داده‌های رسمی، نرخ تورم مواد خوراکی به بالای ۷۰٪ رسیده است. کارگران با دستمزدهای ثابت یا حذف‌شده، روز به روز بیشتر به زیر خط فقر رانده می‌شوند.


 اختلال تولید؛ خاموشی و تعطیلی

قطع مداوم برق و اینترنت، تعطیلی بورس و اختلال در نقل‌وانتقالات مالی، تولید را فلج کرده است. کارخانه‌هایی که وابسته به واردات قطعات یا صادرات بودند، یکی پس از دیگری فعالیت خود را متوقف کردند.
برخی از این تعطیلی‌ها موقتی اعلام شده‌اند، اما واقعیت این است که کارگران به خانه بازگشتند، بی‌هیچ ضمانتی برای آینده.


 دولت، جنگ و غفلت از کارگر

با وجود شعارهای حمایتی، دولت عملاً بودجه‌ها را به سمت تقویت سپاه، تولید تسلیحات، و بازسازی سامانه‌های دفاعی هدایت کرده است. حتی در بودجه اضطراری تصویب‌شده پس از جنگ، هیچ بند مشخصی برای حمایت از طبقه کارگر گنجانده نشده است.
فعالان صنفی هشدار داده‌اند که بحران معیشتی کارگران به‌زودی به بحران اجتماعی تبدیل خواهد شد.


اضطراب، فشار روانی و بی‌پناهی

در دل این فروپاشی اقتصادی، آن‌چه کمتر دیده می‌شود، فشار روانی وحشتناکی است که کارگران تحمل می‌کنند. گزارش‌ها از مصرف بالای داروهای ضداضطراب، افزایش آمار مراجعه به روان‌پزشکان، و حتی مهاجرت کارگران به شهرستان‌ها برای کاهش هزینه زندگی حکایت دارد.


راهکارها و خواسته‌ها

  1. بازگرداندن کارگران اخراجی در بنگاه‌های تعطیل‌شده از طریق بسته‌های حمایتی
  2. اجرای فوری بیمه بیکاری و پرداخت مطالبات معوقه
  3. شفاف‌سازی بودجه جنگی و اختصاص بخشی به رفاه اجتماعی
  4. برقراری مجدد اینترنت و زیرساخت‌ها برای تداوم کار مشاغل اینترنت‌محور
  5. تقویت تشکل‌های کارگری مستقل برای پیگیری حقوق صنفی

 منابع

دریاچه های مصنوعی عراق عامل ریزگردهاست

  دریاچه‌های   مصنوعی ع راق عامل   بخش   مهمی  از ریزگرد‌هاست محمد درویش، فعال محیط زیست: ▫️یکی از مواردی که کمتر به آن پرداخته شده، دریاچ...