کارگران ایران در سایه جنگ
مقدمه
پس از درگیری مستقیم نظامی میان ایران و اسرائیل در اوایل سال ۲۰۲۵، وضعیت اقتصادی کشور با ضربه‌ای جدی مواجه شد. اما در دل این بحران، گروهی بیش از همه آسیب دیدند: کارگران. کسانی که ستون فقرات تولید و اقتصاد کشور هستند، حالا نه تنها امنیت شغلی خود را از دست داده‌اند، بلکه حتی در تأمین مایحتاج اولیه زندگی نیز با چالش‌های عمیق روبه‌رو شده‌اند. این مقاله به بررسی ابعاد گوناگون این بحران کارگری می‌پردازد.
بحران معیشتی و بیکاری گسترده
«با دو بچه مدرسه‌ای، بدون حقوق ۳ ماه گذشته، نه بیمه داریم، نه حتی کسی جواب‌مان را در اداره کار می‌دهد...»— یک کارگر اخراج‌شده از کارخانه در ساوه
تورم جنگی و قدرت خرید زیر صفر
با تمرکز منابع کشور بر بودجه نظامی و کاهش واردات به‌دلیل تحریم‌ها و حملات زیرساختی، قیمت مواد غذایی، دارو، اجاره‌خانه و حتی لوازم‌التحریر جهش کم‌سابقه‌ای داشته است. طبق داده‌های رسمی، نرخ تورم مواد خوراکی به بالای ۷۰٪ رسیده است. کارگران با دستمزدهای ثابت یا حذف‌شده، روز به روز بیشتر به زیر خط فقر رانده می‌شوند.
اختلال تولید؛ خاموشی و تعطیلی
دولت، جنگ و غفلت از کارگر
اضطراب، فشار روانی و بی‌پناهی
در دل این فروپاشی اقتصادی، آن‌چه کمتر دیده می‌شود، فشار روانی وحشتناکی است که کارگران تحمل می‌کنند. گزارش‌ها از مصرف بالای داروهای ضداضطراب، افزایش آمار مراجعه به روان‌پزشکان، و حتی مهاجرت کارگران به شهرستان‌ها برای کاهش هزینه زندگی حکایت دارد.
راهکارها و خواسته‌ها
- بازگرداندن کارگران اخراجی در بنگاه‌های تعطیل‌شده از طریق بسته‌های حمایتی
- اجرای فوری بیمه بیکاری و پرداخت مطالبات معوقه
- شفاف‌سازی بودجه جنگی و اختصاص بخشی به رفاه اجتماعی
- برقراری مجدد اینترنت و زیرساخت‌ها برای تداوم کار مشاغل اینترنت‌محور
- تقویت تشکل‌های کارگری مستقل برای پیگیری حقوق صنفی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر