کشتهشدن دو کولبر در پی تیراندازی نیروهای هنگ مرزی در نوار مرزی تهته
به گزارش کولبرنیوز، دو کولبر اهل سروآباد در ارتفاعات مرزی تهته توسط نیروهای هنگ مرزی ایران هدف شلیک مستقیم قرار گرفتند. در این حادثه، کورش مرادی، یکی از کولبران، بر اثر اصابت گلوله به گردن جان خود را از دست داد، و رزگار وطندوست، کولبر دیگر، به
شدت زخمی شد و به بیمارستان منتقل گردید.این حادثه در حالی رخ داد که کولبران در مناطق مرزی غرب کشور به دلیل نبود فرصتهای شغلی و اقتصادی، برای تأمین معیشت خانوادههای خود به کولبری روی آوردهاند. با این حال، آنها با خطرات متعددی از جمله تیراندازی نیروهای مرزی، بهمن، سرمازدگی و مین مواجه هستند.
بر اساس گزارشهای کولبرنیوز، در سال ۱۴۰۳، از مجموع ۱۸۳ کولبر کشته و زخمیشده در مناطق مرزی استانهای آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه، ۱۴۳ نفر (معادل ۷۸٪) بر اثر تیراندازی نیروهای نظامی جان باختند یا زخمی شدند.
این رویدادها بار دیگر ضرورت توجه به حقوق انسانی کولبران و اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از تلفات جانی و بهبود شرایط زندگی آنها را برجسته میسازد.
مشکلات کولبران در ایران
کولبران، که عمدتاً در مناطق مرزی غرب کشور فعالیت میکنند، با هدف تأمین معیشت خانوادههای خود و جبران کمبود فرصتهای شغلی، بار کالا را از مرزهای ایران عبور میدهند. زندگی و کار آنها با مشکلات و خطرات فراوانی همراه است که در ادامه به مهمترین آنها اشاره میکنیم:خطرات جانی و تیراندازی نیروهای مرزی: کولبران در حین عبور از مرزها با تیراندازی نیروهای مرزی، مینهای کار گذاشته شده و حوادث طبیعی مواجه میشوند. سالانه تعداد زیادی از آنها کشته یا زخمی میشوند.شرایط سخت جغرافیایی و آب و هوایی: کولبری معمولاً در ارتفاعات صعبالعبور و مناطق کوهستانی انجام میشود. سرما، برف، باران شدید، یخبندان و خطر بهمن از مهمترین تهدیدات طبیعی است.کمبود حمایت قانونی و اجتماعی: فعالیت کولبری رسمی تلقی نمیشود و حقوق اجتماعی و بیمهای برای این افراد در نظر گرفته نشده است. نبود حمایت قانونی باعث میشود کولبران هیچ پشتوانهای در مواجهه با آسیبها یا خسارات نداشته باشند.فقر اقتصادی و کمبود فرصتهای شغلی جایگزین: بسیاری از کولبران به دلیل نبود شغل مناسب در شهرها و روستاها به کولبری روی میآورند. درآمد ناچیز و ناپایدار، فشار اقتصادی شدیدی بر خانوادههای آنان وارد میکند.مشکلات سلامتی و بهداشتی: حمل بار سنگین و عبور از مسیرهای سخت، فشارهای جسمی شدید ایجاد میکند و خطر ابتلا به بیماریها و آسیبهای مزمن را افزایش میدهد. همچنین دسترسی محدود به مراکز درمانی، وضعیت بهداشتی آنها را بحرانی میکند.عدم دسترسی به آموزش و زیرساختهای اجتماعی: به دلیل مهاجرت موقت و زندگی در مناطق صعبالعبور، کودکان خانوادههای کولبر کمتر امکان ادامه تحصیل منظم دارند و زیرساختهای اولیه زندگی مانند برق، آب و راه مناسب در دسترس نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر