امروز مکانیزم ماشه بر علیه جمهوری اسلامی فعال می شود
امروز پیامهای این اتفاق چیست؟ آیا این اقدام باعث کاهش رژیم می شود؟
فعال شدن «مکانی‌زمِ ماشه» یعنی بازگشت خودکار تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران - تحریم‌های تسلیحاتی، مالی، دارایی‌ها، موضوعات مربوط به برنامه‌های هسته‌ای و بازرگانی حساس - که هم فشار بین‌المللی و هم تنگنای اقتصادی را تشدید می‌کند و موقعیت سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی را به مخاطره می‌اندازد.
قرار گرفتن کشورمان در این شرایط محصول عملکرد حاکمیت فاسد، ابله، جانی، بیسواد، ضد ایرانی و بی مسئولیت جمهوری اسلامی است. جامعه جهانی در مواجهه با این رژیم لاابالی و کودک و گستردگی قشر خاکستری که نمی تواند در ایران هزینه کند، بررسی فاکتورهای جدی است که در خوش نشینی و فربه شدن جمهوری اسلامی دخیل است، که به آنها در مقالات سالهای مختلف مدید پرداخته ایم.
و اما آنچه در انتظار رژیم است
تحریم‌های سازمان ملل علیه برنامه‌های هسته‌ای، موشکی و تسلیحاتی: ممنوعیت خطر/واردات تسلیحاتی و بازگشت در فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی.
فریز و توقیف دارایی‌های خارجی و تراکنش‌های رسمی دولتی و بانک‌های دولتی — دسترسی به ذخایر ارزی و کانال‌های بانکی بین‌المللی تقریباً غیرممکن میشود.
منزوی‌تر تبدیل دیپلماتیک رژیم- به همراه قطع روابط یا تحریم‌های دیپلماتیک از برخی کشورها/حتی حذف امتیازات دیپلماتیک
افزایش خطر رویارویی و ترورها و عملیات مخفی، نیمه‌علنی و علی
تضعیف از منابع مالی نهادهای نیابتی و پروژه‌های منطقه‌ای رژیم (حمایت مالی از گروه‌ها، خرید تجهیزات) با اقدامات جدی انجام می‌دهد.
واردات کالاهای حساس و فناوری‌های پزشکی/صنعتی محدود و گران از خدمات خاص، قطعات پزشکی یا تجهیزات صنعتی مختل میشود.
فشار اقتصادی و کاهش ارزش بیشتر پول ملی؛ تورم و گرانی افزایش میابد چون نفت و درآمدهای ارزی هدف تحریم قرار می‌گیرند و سرمایه‌ها خارج می‌شوند. (اثبات بازار—خریداران مثل چین ممکن است خرید ادامه دهند ولی تخفیف‌ها و ناپایداری بازار را تشدید می‌کند).
بازار نفت: نفت‌های سازمان ملل متحد فروش نفت را هدف قرار می‌دهد، اما در عمل برخی از شرکت‌ها/کشورهای خاص) ممکن است با تخفیف بسیار زیاد و از راه‌های فرعی به خرید نفت ادامه دهند
در مکانیزم ماشه‌ای به رژیم می‌رسد؟
تجربه تاریخی نشان می‌دهد تحریم‌های بین‌المللی می‌تواند اقتصاد را به شدت تضعیف کند (نمونه: ایران 2006–2015)، اما لزوماً به «سقوط فوری رژیم» ختم نمی‌شوند. در عوض گاهی رژیم‌ها پایدار می‌مانند و مردم بیشتر را می‌پردازند. مطالعات بانک جهانی/IMF و پژوهش‌های آکادمیک اقتصادی اقتصادی و تحریم‌ها را نشان می‌دهند. قدرتهای بزرگ ممکن است از فعال شدن ماشه به اهرم دیپلماتیک برای تغییر عنوان رفتار رژیم استفاده کنند و امیدوار باشند «تغییر رفتار» حاصل شود. ما باید مشخص کنیم که چرا این استراتژی برای مردم ایران زیان‌آور است و رفتار رژیم تغییر ماهوی نخواهد کرد و نباید کوتاه مدت فکر کرد. فقط بازگشت به انقلاب‌ها، کافی نیست. اگر تغییر بنیادین رژیم وجود داشته باشد و مردم به صحنه نیایند، مکانیسم ماشه لزوماً به تغییر ساختاری حکومت نمی‌شوند.
بدون حضور‌های مردم ایران در کف خیابانها، و حمایت از قدرت بزرگ جمهوری اسلامی معلومات اسلامی حتمی ماشه بر علیه جمهوری اسلامی فعال میشود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر