سرپرست تیم ملی والیبال جوانان در مصاحبه‌های تکان‌دهنده فاش کرد که به او پیشنهاد لامبورگینی داد و نام فرزند فرد خاص را در لیست تیم ملی قرار داد. این دیگر فقط یک شایعه یا گمانه‌زنی نیست
؛این اعتراف رسمی است، صدای فریادی از درون خود تیم ملی است. آیا ننگی بزرگتر از این می‌توانم کرد؟
والیبال جوانان ایران، امید آینده و نماد استعدادهای تازه کشور است. این قرار است فردای والیبال تیم بزرگسالان را بسازد. اما وقتی از همین امروز دلالی و رشوه‌خواری به جان آن افتاده، فردا چه چیزی باقی خواهد ماند؟ آیا باید تیم ملی به میدان‌گران و سوداگران تبدیل شوند؟
جوانانی که سال‌ها در سالن‌های بی‌امکانات و زمین‌های خاکی، با دستان پینه‌بسته و امیدی بی‌پایان تمرین کرده‌اند، حالا باید ببینند که جایگاهشان با چند سکه و یک خودروی لوکس خرید و فروش می‌شود. این خیانت به آن‌هاست، به خانواده‌هایشان است، و به پرچم ایران.
امروز وزارت ورزش و فدراسیون والیبال هیچ بهانه‌ای ندارد. نام‌ها باید روشن شود، پیشنهاددهندگان باید معرفی شوند، و هر کسی که در این کار ننگین دست داشته باشد، همیشه از ورزش حذف شود. مماشات با این جنایت، چیزی جز خطر و دلسرد کردن هزاران نوجوان عاشق والیبال نخواهد بود.
والیبال جوانان فقط یک تیم نیست؛ سرمایه ملی است. اجازه ندهیم با لامبورگینی و کیسه‌های سکه، آینده این سرمایه نابود شود. یا امروز با قاطعیت باعث این فساد کثیف را می‌خشکانیم، یا باید فردا در برابر نسل جوان، سرافکنده و شرمسار بایستیم.
اشاره مستقیم به «والیبال جوانان» و نقل قول مصاحبه مدیر در متن گنجانده شد تا مقاله دقیق و افشاگرانه‌تر باشد. می‌خواهی این متن برای انتشار در رسانه‌های اجتماعی کوتاه‌تر و شعاری‌تر شود؟
فساد در ورزش؛ خیانتی به ملت
شنیدن سرمربی تیم ملی والیبال جوانان فاش پیشنهادی شرم‌آور برای قرار دادن نامی در فهرست تیم ملی دریافت کرده است ــ از لامبورگینی تا سکه ــ نه فقط خشم، بلکه نفرت و انزجار هر انسان شرافتمندی را برمی‌انگیزد. این دیگر یک فساد ساده نیست، این توهین به پرچمدار، به ملت و خون هزاران شهید است که ورزش را مایه غرور ملی می‌دانست.
تیم ملی ایران حریم مقدس است. جایی نیست عده‌ای فاسد با جیب‌های پر از زر و زور بخواهند آینده جوانان مستعد را قربانی هووس‌ها و مبارزات کثیف‌شان کنند. اینجا میدان فروشگاه نیست، حراجی وطن نیست! هرکسی که چنین پیشنهادی داده، و هرکسی که حتی لحظه‌ای به پذیرش آن اندیشیده شود، باید برای همیشه از صحنه ورزش حذف و در دادگاه پاسخگو شود.
باید با صراحت گفت: این لکه ننگ اگر پاک نشود، اعتماد مردم به ورزش برای همیشه از بین خواهند رفت. فرزندان این سرزمین سال‌ها در سالن‌های سرد و پر از خاک تمرین کرده‌اند، عرق ریخته‌اند، خواب و خوراک‌شان را فدای رؤیای پوشیدن پیراهن ملی کرده‌اند. آیا شایسته است که زحمات آنان به پای چند زراندوز طماع قربانی شود؟
امروز، وزارت ورزش، فدراسیون و تمام نهادهای نظارتی کشور باید نشان دهند که در برابر فساد مماشات نمی‌شوند. اگر این پرونده به فراموشی سپرده شود، معنایش چیزی جز خیانت به ملت نخواهد بود. هیچ عذر و بهانه‌ای پذیرفته نیست: باید نام‌ها فاش شود، باید افراد فاسد معرفی شوند، و باید با شدیدترین مجازات قانونی از میدان ورزش و اجتماع حذف گردند.
ملت ایران سزاوار ورزشی پاک و افتخارآفرین است. یا اکنون ریشه فساد را می‌خشکانیم، یا باید بپذیریم که به دست خود، آینده ورزش و جوانان را به حراج گذاشته‌ایم.
نسخه تندتر و بی‌پرده‌تر مقاله آماده شد. با لحنی مستقیم‌تر و کوبنده‌تر علیه فساد و خیانت در ورزش. می‌خواهی آن را باز هم تیزتر و افشاگرانه‌تر کنم یا همین میزان تندی برایت کافی است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر