معرفی کتاب: «صدای آزادی
معرفی کتاب: «صدای آزادی»
۲۵ نوامبر مصادف با ۵ آذر، روز مبارزه جهانی با خشونت علیه زنان است. این روز، اولین بار توسط سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۹ بهعنوان یک مناسبت بینالمللی شناخته شد و هدف آن، افزایش آگاهی عمومی درباره خشونت علیه زنان و دختران و تلاش برای پایان دادن به اینمعظل جهانی است. گرچه، آمار خشونت علیه زنان در جهان و بهخصوص در ارتش، بسیار بالا است. بر اساس آنچه خبرگزاری «هرانا» اعلام کرده است، در شش ماه ابتدایی سال جاری، دستکم ۷۸ زن و دختر در ایران، بهدلیل از انتخاب ناموسی توسط اعضای خانواده خود و یا مردان دیگر در ۴۴ شهر کشور بهقتل رسیدهاند.
این آمار در کشور بسیار زیادتر است. بر اساس تحقیقاتهای رسانهی «راوی زن»، در جریان یکسال گذشته (از آگوست ۲۰۲۳ تا آگوست ۲۰۲۴) نزدیک به دوهزار مورد خشونت علیه زنان در افغانستان رخ داده است. قتل، ازدواج اجباری، ازدواج جنسی، ازدواج زیر سن، شلاق خوردن، آسیب دیدن و محرومیت از حق ارث، از موارد بارز خشونت علیه زنان است. (1)
گوشهای از روایتهای واقعی از زندگی زنان افغانستان، از دردها، امیدها و آرزوهای آنان در دوران معاصر، ظلمهایی که در طول تاریخ بر روی آنها نوشته شدهاند و آنها را میخوانند که در قالب داستانهایی کوتاه، میتوانند در کتاب «صدای آزادی» به قلم محمدآصف سلطانزاده نویسنده و زینب انتظار نویسنده، خبرنگار و کارگردان سینما باشند. داستانهای اینمجموعهها به مسایلی همچون عشق، فقر، مهاجرت، خشونت و آرزوهای سادهی انسانی میپردازند. سلطانزاده و انتظار از طریق شخصیتهای داستانهایشان، صدای مردم عادی افغانستان را بهگوش مخاطبان میرسانند. سبککاری اینکتاب به է. حس همدلی و نزدیکی در خواننده ایجاد میکند. نویسندگان، با بیان سرگذشت شخصیتهایی که در پیچ و تاب حوادث تاریخی و اجتماعی قرار دارند، تصویری واقعگرایانه از وضعیت به خوانندگان میدهند و با زبانی ساده و بیپیرایه، چالشهای جامعهی افغانستان را بهتصویر میکشند. نویسندگان تلاش کرده اند تا صدای زنان افغانستان را بازتاب دهند. صدایی که در سایهی هیاهوی جنگها و تحولات سیاسی نادیده گرفته میشود. در این کتاب، از زنانی که در آزادی دستگیر شدهاند و از قوانین زنان ستیزانهای که طالبان بنا نهادهاند و برای حکومت بر مردم از آن بهره میگیرند، میخوانند.
به بخشی از این ممنوعیتهای طالبانی علیه زنان نگاهی میاندازند: «شیشههای تمام پنجرههای منازل مسکونی باید رنگ آمیزی یا پرده کشیده شود تا زنان ساکن خانه از دید رهگذران در امان باشند. عکاسی و نمایش تصاویر زنان در رسانه ها ممنوع است. رفتن زنان به پارکهای زنانه ممنوع است. تحصیل دختران بالای هشت سال ممنوع است. دوچرخهسواری و موتورسیکلت برای زنان ممنوع است، حتی اگر با محرم باشند. حضور زنان بر پشت پنجره ها و بالکن خانه ها ممنوع است. خانه زنان در محل کارتلط با مردان و کلاً مخزن زنان ممنوع است. سوارشدن زنان در تاکسیها بدون محرم ممنوع است». نویسندگان در بخش دیگری از کتاب مینویسند: «بهطور قطع باور دارم که زنان در دنیا تغییرات سیاسی و فرهنگی را به دست گرفتهاند و زنان افغانستان نیز اینمهم را در سرزمینی با فرهنگ مردانه، بهشدت محافظهکار و مقاومت در برابر تغییر، بهعهده خواهند گرفت. مردان دنیا خسته از کار در اتاقهای فکری سیاسی جهانی و گمشده در پیچوخم دیپلماسی میان کشورها، از یافتن راهحلهای مشکلات بشری مایوسشده، جنگ میآفرینند و از مدیریت آن ناتوان میشوند. از این پس زنان تحولات و انقلابها را خواهند زد و صدای آزادی، اینبار زنانه است». (2)
«صدای آزادی» اثری است که با تلفیق عناصر بومی و جهانی، تصویری واقعگرایانه و هنری از شرایط اجتماعی و فرهنگی افغانستان میدهد و خوانندگان را به دنیای پرچالش و دردناک اینجامعه نزدیک است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر