تونل زیر زمینی حکومت برای منظور خاص

 🔻جزئیاتی از کشف ۵ هزار متر تونل غیرمجاز زیر بازار بزرگ تهران

کشف تونل‌های وسیع 5 هزار متری در بازار بزرگ تهران توسط حفاران ناشناس، نشان‌دهنده پروژه‌های زیر است که به نظر می‌رسد بدون اطلاع نهادهای نظارتی ممکن نیست باشد.

شهردار منطقه ۱۲ تهران:

از فروردین‌ماه این محل تا آبان‌ماه شناسایی شد، هیچ اقدامی انجام نشد. این اشتباهات مربوط به اواسط دهه است و تا پایان سال گذشته به نوعی ادامه داشته است.

معاونت سازمان آتش‌نشانی تهران:

حدود هزار باب مغازه در این محل وجود دارد. روزانه بین 5 تا 600 نفر مراجعه کننده به این سراها رفتند و آمدند. اگر اتفاقی رخ دهد، با یک فاجعه روبه‌رو شد.

وزارت راه و شهرسازی:

احتمال فروریزش موضعی و در نهایت فروریزش کلی بسیار بالا است . لازم است نیاز و جدید در سریعترین زمان برای این مجموعه انجام شود.

🔻 فاجعه تونل مخفی در تهران

واکنش آزاده مختاری فعال رسانه در مورد حفر تونل زیر بازار بزرگ تهران : تونل به این بزرگی زیر بازار تهران هست، بعد می‌گن تازه فهمیدیم

مرگ خاموش در جاده ها

  فوت ۱۴ هزار نفر بر اثر تصادفات طی ۸ ماه؛ 

سهم ۱۷ درصدی تهران

جانشین پلیس راهور:

▫️۲۳ تا درصد فوتی‌های ناشی از ۲۵ تصادفات مربوط به راکبان موتورسیکلت است که آمار بسیار نگران‌کننده‌ای می‌شود. موتورسیکلت‌سواران جزوه آسیب‌پذیری کاربران هستند و بخشی از این تلفات به فرسودگی موتورسیکلت‌ها بازمی‌گردند.

▫️بر اساس آمار هشت‌ماهه امسال، حدود ۱۴ هزار نفر از هموطنان در تصادفات جان خود را از دست داده‌اند که رقمی بسیار نگران‌کننده است. سالانه نزدیک به ۲۰ هزار نفر در تصادفات کشته شده و بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار نفر می‌شوند که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد آن‌ها تحت تأثیر عوامل دائمی می‌شوند. موضوعی که فرد و خانواده را تا پایان عمر درگیر می‌کند.

در سوگ بهرام بیضایی

  سوگ بهرام

✍🏻سهند ایرانمهر

درگذشت بهرام بیضایی، آن‌هم در روز تولدش، فقط پایان زندگی یک فرد نیست؛ اتفاقی معنادار است که گویی پایان یک دوره فکری در فرهنگ ما را یادآوری می‌کند.گویی حلقه‌ای از یک سنت فکری در فرهنگ ایران، بسته شد. سنتی که در آن هنر شیوه‌ای برای اندیشیدن بود. و سینما و تئاتر فقط صحنه نمایش نبود که میدان داوری تاریخ بود.

بیضایی را غالباً «کارگردان» می‌نامند، اما این نامگذاری، درست، به‌شدت نارساست. از نظر، او پیش و بیش از من کارگردان باشد، ادیب بود. و پیش از آن، جامعه‌شناسی تاریخ‌خوان است که به سازوکار قدرت، خشونت، حذف و روایت حساس بود. سینما و تئاتر برای او رسانه بودند، نه هویت. هویت او اما در نسبتش با زبان و تاریخ شکل می‌گرفت.

شاخصه اصلی آثار بیضایی نه تکنیک سینمایی است و نه صرفا رجوع به اسطوره. بلکه نحوه صورت‌بندی معنا از طریق زبان است. دیالوگ های او بیش از تاریخ حاملگی هستند. گزیده‌های او تصادفی نبودند و از ادبیاتی که نقطه‌ای توجه به او بود، پیش از این بود که «دانستن» با «ادیب بودن» ادبیات می‌شود. ادبیات بیضایی را نمی‌شناخت؛ در آن سکونت داشت.

نثر او نثری سخت جان است. نه لغزنده است، نه رها، نه سهل‌الوصول و نه متظاهرانه. جمله‌ها وزن دارند، مکث دارند، دارندگی دارند. این استحکام زبانی، نتیجه ذوق شاعرانه صرف نیست؛ محصول انضباط فکری است. بیضایی به کلمه اعتماد نمی‌کرد آیا می‌شود آزموده شد. به همین دلیل زبان در آثارش نه ابزار تزئین، که میدان کشمکش معناست.

از این منظر، او بیش از آن که فیلم بسازد، متن تولید می‌کند. متنی که مستق از تصویر، قابل‌شدن است. ذهن را تکان می دهد و خودش تصویر است. این خصیصه در تاریخ سینمای ایران نادر است. بسیاری از تصویر می‌سازند و بعد به‌دنبال معنا می‌گردند. معنای بیضایی را می‌ساخت و تصویر را در خدمت آن می‌گرفت. به همین دلیل است که آثارش کهنه نمی‌شوند. زیرا به زمانه‌های خاص پاسخ نمی‌دهند، بلکه به موضوع‌های تکرار می‌شوند در تاریخ ایران مانند روایت، قدرت و حقیقت می‌پردازند.

نگاه او به تاریخ، نگاه ستایشگرانه یا نوستالژیک نبود. تاریخ در جهان بیضایی میدان افتخار میدان نیست. او تاریخ را می‌کاود تا نشان دهد چگونه قربانیان خاموش می‌شوند و چگونه روایت رسمی جای حقیقت را می‌گیرند. در «مرگ یزدگرد»، در «چریکه تارا»، و حتی سایه‌بازی «جانا و بلادور»، تاریخ نه پشت سر ما، که در کنج از درون ما به عنوان یک ایرانی است.

همین نگاه است که او را به جامعه‌شناسی تاریخ نزدیک می‌کند، بی‌آنکه به زبان آکادمیک پناه ببرد. نظریه بیضایی نمی‌نوشت، ام با صحنه و نظریه دیالوگ می‌ساخت. بیضایی متواضعانه می‌گذاشت تا مدعیان خوانش‌اشت غلط خود را از تاریخ و ادبیات بخوانند آنگاه در زمانش به دقت نشان دهند که فردوسی تا زن و از قدرت تا ادبیات چگونه به نام نظریه بهلخ ایدئولوژی و خوانشی وارونه رفتند.

اندوهِ فقدان بیضایی، از دست‌دادن یک فیلمساز نیست. از دست‌دادن الگویی از اندیشیدن سخت‌گیرانه در فرهنگ ایرانی است. الگویی که زبان را جدی می‌گرفت، تاریخ را ساده نمی‌کرد و مخاطب را تحقیر نمی‌کرد و از همه مهم‌تر در این راه نه وقعی به قدرت می‌گذاشت و نه مجیز مردم را می‌گفت او به جوهره هرچیز کار می‌کرد نه مزاج و مذاق زمانه و خلق آن. او از ما تماشاگر نمی‌خواست؛ شریک فکری می‌خواست و شاید به همین دلیل است که با رفتن او، حس می‌کنیم چیزی از یک فرد از دست رفته است. آنچه رفت بیضایی نبود، امکان پیوند میان ادبیات، تاریخ و هنر با سلیقه و آرایه بی‌نظیر بیضایی بود، پیوندی که یکی از آخرین حاملان جدید آن بود.

سفره مردم از ماست و پنیر هم خالی شده

 نتیجه حکمرانی سراسری ادعا! 

سفره مردم از ماست و پنیر هم خالی شده

محمدهادی جعفرپور در #خبرآنلاین نوشت:

▫️واکاوی آنچه این مردم از تریبون‌هایی مانند نماز، صحن مجلس و یا مجموعه صدا و سیما منتشر می‌شوند مبین این نکته است که چنین تریبون‌هایی را با تعریف و فلسفه وجودی آن بیان می‌کند. تجاهل سعی در لاپوشانی مصائب ارسال شده بر معیشت ملت دارند.

▫️در واکنش به گرانی افسارگسیخته‌ها، مردم را به خوردن توصیه می‌کنند، فقط یک پیشنهاد غذایی ساده نیست. این پیام پیامی پیام‌های پیام‌رسان‌تر و تلخ‌تر است: عادی‌سازی فقر و انتقال بار ناکارآمدی‌ها از دوش مدیران به‌شانه‌های مردم.

▫️در ادامه همان منطق نگران‌کننده‌هایی که گرانی برنج را با توصیه به تغییر الگوی مصرفی می‌کند، امروز موج تازه‌ای از افزایش قیمت و عملکرد اقلامی وجود دارد که مستقیماً با سلامتی، معیشت و کرامت مردم گره خورده است. لبنیات، روغن، گوشت، تخم‌مرغ و سایر محصولاتی که حذف یا جایگزینی آن‌ها انتخاب می‌شود، بلکه تحمیل می‌شود.

▫️افزایش افسارگسیخته‌ قیمت شیر، ماست و پنیر، آن هم در شرایطی که قدرت خرید مردم را به‌شدت کاهش دهد، به معنای حذف این محصولات از سفره‌ها از خانواده‌هاست. نتیجه این روند، نه فقط فشار اقتصادی، بلکه تبعات بلندمدت سلامت، به‌ویژه برای کودکان، سالمندان و اقشار کم‌درآمد است. نسلی که سوءتغذیه را نه از سر انتخاب، بلکه به اجبار تجربه می‌کند.

▫️رسانه‌ها و تریبون‌های رسمی، اگر واقعاً نماینده مردم هستند، باید به‌جای توصیه به تحمل و سازگاری، زبان مطالب و پرسش‌ها باشند. عادی‌سازی گرانی و جامعه، جامعه را به سمتی می‌برد که ضعیف به یک وضعیت طبیعی بدل می‌شود. وضعیتی که در آن کوچکتر شدن سفره‌ها امری عادی و مطالب زندگی آبرومندانه، توقعی علاوه بر تلقی می‌شود.

نقض حقوق زندانیان در ایران سال 2025

نقض حقوق زندانیان  در ایران سال 2025

 در رسته حقوق_زندانیان در سال ۲۰۲۵، ۱۰۷۶ گزارش گردآوری شده است که بر اساس آن جمعا ۳۰ مورد ضرب و شتم زندانیان، ۲۱۵ مورد عدم رسیدگی یا محرومیت از خدمات پزشکی زندانیان و بازداشت شدگان، ۳۶۸مورد انتقال غیرقانونی زندانی به سلول انفرادی، ۱۸۷مورد اقدام به اعتصاب غذای زندانیان و بازداشت شدگان، ۴۳مورد انتقال اجباری زندانیان، ۲۲۴مورد تهدید و اعمال فشار به زندانی، ۵۵مورد جلوگیری از ملاقات با زندانی و ۹مورد شکنجه روحی و فیزیکی ثبت شده است.

همچنین در این مدت، ۱۸مورد مرگ زندانی بر اثر بیماری، ۲۳مورد خودکشی، ۵ مورد قتل زندانی، ۹۷مورد عدم دسترسی به وکیل زندانیان و بازداشت شدگان، ۲۵۱۳ مورد نگهداری زندانی در محیط نامناسب، ۵ مورد تحصن زندانیان، ۳۰ مورد اعتراف گیری، ۱۸ مورد عدم تفکیک جرایم زندانی، ۷ مورد عدم تفکیک متهم از محکوم، ۳ مورد استفاده از دستبند یا پابند برای زندانی، ۱۹ مورد محرومیت از مرخصی استعلاجی و ۲۶۳ مورد محرومیت از حق تماس گردآوری شده است.

همچنین در حوزه بازداشت شدگان، ۱۹ مورد عدم رسیدگی به دادخواهی، ۶۷۵ مورد بی خبری و ۱۰۹۹ مورد بلاتکلیف نگاه داشتن بازداشت شدگان گردآوری شده است.

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

نقش رهبری و سازماندهی زنان در اعتراضات آبان 98

             نقش رهبری و سازماندهی زنان در اعتراضات آبان ۹۸(

قسمت اول 

دهه‌ها سرکوب سیستماتیک، تبعیض‌های جنسیتی و محدودیت‌های اجتماعی را قادر می‌سازند و قدرت زنان را قادر می‌سازند. اما این فشارها باعث خشمی، انگیزه مقاومت، خلاقیت در سازماندهی و ابتکار عمل زنان به اوج خود می شود و آنها را به سمتی می کشاند که رهبری و مسئولیت رهبری، هماهنگی تظاهرات و تجمع جمعی را برهنه نگه می دارد. ویژگی‌های برجسته 9 ویژگی زنان و عوامل مستمر در آن می‌شود. بود و نشان‌دهنده حضور فعال و پزشک زنان در مدیریت و اعتراضات است. خبرگزاری فارس در ۲۹ آبان ۹۸ گزارش داد زنان در محدوده سنی ۳۰ تا ۳۵ سال مسئولیت‌های کلیدی در هدایت اغتشاشات بر روی آن‌ها. افراد تنها به مستندسازی وقایع از طریق عکس و فیلم محدود، شامل مدیریت جریان حرکت مردم، توقف خودروها برای جلوگیری از عبور نیروهای امنیتی، هدایت‌های کوچک، نه اطلاع‌رسانی سریع و ترغیب زنان به تظاهرات می‌شوند. در صفوف جلو حضور دارد، بلکه در سازماندهی، برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری لحظه‌ای برای هدایت اعتراضات نقش‌کننده، آسیب‌های ایفا کرده و می‌تواند در جریان اعتراضات آبان ۹۸ را به شکل منسجم و تأثیرگذار مدیریت کنند و آن را در سطح ملی تقویت کنند. با تقسیم مسئولیت‌ها، ایجاد مسیرهای ارتباطی سریع و مدیریت حرکت‌های جمعی، عملاً ساختاری از رهبری غیرمتمرکز، اما کارآمد را به نمایش گذاشتند.

نشریه بشریت شماره 305

  

نشریه بشریت شماره  305

نشریه بشریت شماره ۳۰۵

نشریه بشریت شماره 35 با فورمت PDF آرشیو نشریه بشریت روی جلد پشت جلد فهرست مطالب نشریه بشریت شماره 30 فهرست تازه های کتابخانه اینترنتی رامین احمدزاده 4 آمار نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی، آبان 04 سمیرا رنجوریان، مجتبی معصومی، سید جمال جلالی، گزارش رضا شایگان آماری. 

ادامه خواندن 

نشریه بشریت شماره ۳۰۵